ჟელატინის კაფსულების ისტორია
უპირველეს ყოვლისა, ჩვენ ყველამ ვიცით, რომ წამლების გადაყლაპვა ძნელია, ხშირად თან ახლავს უსიამოვნო სუნი ან მწარე გემო. ბევრ ადამიანს ხშირად არ სურს დაიცვას ექიმის მითითებები წამლების მიღების შესახებ, რადგან წამლები ძალიან მწარეა გადაყლაპვისთვის, რაც გავლენას ახდენს ეფექტურობაზე. მკურნალობის.კიდევ ერთი პრობლემა, რომელსაც ექიმები და პაციენტები აწყდნენ წარსულში, არის ის, რომ შეუძლებელია წამლის დოზისა და კონცენტრაციის ზუსტად გაზომვა, რადგან არ არსებობს ერთიანი რაოდენობრივი სტანდარტი.
1833 წელს ახალგაზრდა ფრანგმა ფარმაცევტმა მოტესმა შექმნა ჟელატინის რბილი კაფსულები.ის იყენებს მეთოდს, რომლის დროსაც წამლის სპეციფიკური დოზა ხვდება გაცხელებულ ჟელატინის ხსნარში, რომელიც გაციებისას მყარდება წამლის დასაცავად.კაფსულის გადაყლაპვისას პაციენტს აღარ აქვს საშუალება გასინჯოს წამლის მასტიმულირებელი საშუალება. წამლის აქტიური ნივთიერება გამოიყოფა მხოლოდ მაშინ, როდესაც კაფსულა პერორალურად მიიღება ორგანიზმში და გარსი იხსნება.
ჟელატინის კაფსულები პოპულარული გახდა და აღმოჩნდა, რომ იდეალური დამხმარე საშუალებაა მედიცინისთვის, რადგან ჟელატინი ერთადერთი ნივთიერებაა მსოფლიოში, რომელიც იხსნება სხეულის ტემპერატურაზე.1874 წელს ჯეიმს მერდოკმა ლონდონში შეიმუშავა მსოფლიოში პირველი მყარი ჟელატინის კაფსულა, რომელიც შედგება თავსახურისა და კაფსულის კორპუსისგან. ეს ნიშნავს, რომ მწარმოებელს შეუძლია ფხვნილის პირდაპირ კაფსულაში ჩაყრა.
მე-19 საუკუნის ბოლოს ამერიკელები ხელმძღვანელობდნენ ჟელატინის კაფსულების განვითარებას.1894-1897 წლებში ამერიკულმა ფარმაცევტულმა კომპანიამ Eli Lilly-მ ააშენა თავისი პირველი ჟელატინის კაფსულების ქარხანა ახალი ტიპის ორნაწილიანი, თვითდახურული კაფსულის წარმოებისთვის.
1930 წელს რობერტ პ. შერერმა ინოვაცია მოახდინა ავტომატური, უწყვეტი შემავსებელი მანქანის შემუშავებით, რამაც შესაძლებელი გახადა კაფსულების მასობრივი წარმოება.
100 წელზე მეტი ხნის განმავლობაში, ჟელატინი იყო შეუცვლელი ნედლეული მყარი და რბილი კაფსულებისთვის და ფართოდ გამოიყენება.
გამოქვეყნების დრო: ივნ-23-2021
